Eindprojecten komen eraan!

Stess! Ik ben blijkbaar toch niet de geschikte persoon voor de 'pura vida' manier van leven. Ik vermoed dat 'tranquila' al het meest tegen me gezegd is tijdens mijn verblijf hier. Blijkbaar geef ik net iets te veel om mijn schoolwerk. We mochten onze punten zien voor diseño III en diseño de muebles en bij beide schoorde ik het hoogst van de klas. Heel erg vreemd dat de buitenlandse die eigenlijk niets van de taal  begrijpt het hoogst scoort. Zegt dat iets over mij of over hun houding ? ^^ (ok ik begrijp er eigenlijk meer van als verwacht maar we bekijken het louter theoretisch)

Volgende week heb ik mijn eerste 2 eindprojecten. Op 19 november moet ik mijn rhino renders indienen en op 21 november moet ik mijn meubel voor diseño de muebles voorstellen. Op 25 november moet ik het eindproject voorstellen voor fotografía. (Die dag is het ook Ruth (mijn mama tica) haar verjaardag! Ze wordt 50 maar het gaat niet echt gevierd worden...)  Als laatst heb ik mijn eindproject voor diseño III en tecnologia. Nadien zou ik graag starten aan mijn onderzoek voor mijn masterproef aangezien de andere studenten van Sint lucas hier in oktober mee gestart zijn.
Tot 5 december ga ik dus geen uitstapjes meer maken. Al heb ik het gevoel dat ik nog niet heel erg veel van Costa Rica gezien heb. De studenten van de U.S die hier Spaans volgen maken elk weekend een uitstap... Jaloers!

Bij mijn gastgezin gaat alles heel erg goed. Ruth is heel erg bezorgt om ons. Ze maakt ons ook heel erg lekker eten! Ik begin te wennen aan alle recepten met bonen! Soms maakt ze 's ochtends havermout pap.. Ooo dat vind ik zo lekker met dat vers fruit erbij! Ze weet dat ik graag kaneel eet dus ze voegt er altijd een beetje extra voor mij bij... We zijn in totaal met 3 meisjes.. Kurstin, Cenique en ik.  Kurstin komt uit Chicago en Cenique uit Michigan. Ze delen een badkamer maar hun kamer is 3 keer groter als die van mij. Toch ben ik blij met mijn eigen badkamer.
Ik ben ook blij dat onze school zo dicht bij is omdat ik regelmatig moet terugkeren omdat ik iets vergeten ben. In topsnelheid is het zo een 6 minuten stappen.

Ik begin jullie toch allemaal te missen hoor vrienden en familie! Het is niet gemakkelijk elke dag geconfronteerd te worden met mensen die een andere culturele achtergrond hebben en soms wil ik op het einde van een drukke dag gewoon even Nederlands spreken. (Al zegt Kurstin dat het onmogelijk is dat dit de eerste keer is dat ik Engelse conversaties moet voeren omdat ze vindt dat ik heel erg snel reageer (op een correcte manier) . Ik heb ook de spreektaal overgenomen en gebruik ik veel 'like' om iets te beschrijven. Zij gebruiken dit ook in bijna elke zin en ik betrap er mezelf ook op. Zelf als ik skype met mama en papa flap ik er dat af en toe tussen! Niet goed!)

Ik ga ook Sinterklaas bij ons missen!!!! Hier vieren ze dat niet en de chocolade hier is zo slecht!! (wat de mensen van de U.S echt niet begrijpen maar jah je weet niet wat je mist als je nog nooit Belgische chocolade geproefd hebt). Ik herinner me nog dat vorig jaar op kot Fem de Sint geholpen had en de tafel vol met lekkers gelegd had en als ik dat naar huis in Denderhoutem ging er daar ook nog eens chocolade op mij aan het wachten was. GEMIS!
Haloween vieren ze hier ook niet echt. Jongeren gaan wel verkleed uit die avond.De winkels zijn al van in september gedecoreerd met Kerstmis spullen.. echt vreemd!

Ze eten hier ook geen brood zoals wij het kennen. Het is ofwel Frans brood ofwel toast brood (je kent dat wel , zo van dat brood met een zachte korst dat niet lekker smaakt als je het zonder te toasten opeet). Ik heb proberen uitleggen wat wij 's middags eten of 's avonds eten maar dat was zo goed als onmogelijk. Kursten en Cenique denken dan meteen aan een sandwich maar dat is het belange niet. In Costa Rica eten ze het liefst 3 keer gekookt.. Rijst en bonen , rijst en bonen, rijst en bonen... Mijn mama tica houdt hier niet zo van , GRACIAS A DIOS!! Zij vindt dat wij veel gevarieerder moeten eten...
Gracias a dios heb ik geleerd van Ruth als ze de telefoon opneemt: Eerst vraagt zij 'cómo está?' dan zegt de ander 'bien y usted?' en dan antwoordt zij 'Bien , gracias a dios'. Elke keer hetzelfde!! Ook de mensen van de U.S hebben altijd hetzelfde 'gesprekje' met mensen die ze tegenkomen 'how are you doing'-- 'good and you' --- 'yeah good'...Ze doen dit zo snel , ze kunnen dit zelf als ze elkaar gewoon voorbij wandelen. Op dat punt zijn zij nog heel erg formeel met elkaar... Zoals als ze iemand voor het eerst zien zullen ze je altijd een hand geven en 'nice to meet you' zeggen en hunzelf voorstellen. Ik kan me gewoonweg niet voorstellen dat mensen van mijn leeftijd dit nog zouden doen met elkaar (bijvoorbeeld in een bar ofzo). 
Toen ik hier eerst aankwam wist ik dan ook niet goed hoe hierop te reageren... Maar nu probeer ik hun zelf voor te zijn! ^^

Ziezo ik heb jullie terug wat weten vertellen over mijn leven hier... Stel gerust vragen mocht je die hebben! Ik zal er met plezier op antwoorden = ) ! (het is namelijk niet zo gemakkelijk om uit het niets te beginnen vertellen)

Groetjes vanuit het nog steeds warme Costa Rica !